Τρεχάλα, πιλάλα, γοργό τρέξιμο, τρεχαλητό, βιασύνη, φευγάλα.Όλα σημαίνουν το ίδιο. Είναι η κατάσταση εκείνη του ανθρώπου, ο οποίος τρέχει και δεν προφταίνει. Είναι όμως μόνο αυτή; Είναι, λοιπόν, μόνο το άγχος και η πίεση που όλοι μας, το ξέρουμε, χορεύουμε ή μάλλον τρέχουμε στο ρυθμό τους; Ή κρύβει η τρεχάλα και άλλες πλευρές... κωμικοτραγικές;Ε, λοιπόν ναι! Μπορεί να εκφράζει την ερωτική απογοήτευση ενός κοριτσιού που στην κυριολεξία τρελαίνεται όταν την αρνείται ένα αγόρι για χάρη του ποδοσφαίρου. Μπορεί να σημαίνει τον αγώνα δρόμου για την πρωτιά ή τη λαχτάρα ενός αγοριού να αρπάξει το μέλλον του. Μπορεί και να σημαίνει τα κάνω όλα, τρέχω για όλα και συμφέρω πολύ. Ή μπορεί πολύ απλά να σημαίνει τη δειλία. Όμως ο φίλος εξερευνητής, όπως λέει και ο Ν. Άσιμος, που την εγλίτωσε με μια τρεχάλα, εις το καζάνι του ιθαγενούς ανακατεύεται με μια κουτάλα.Διαλέξτε φίλοι μου την τρεχάλα που σας ταιριάζει. Ελπίζω να το απολαύσετε.
ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Το πρώτο φιλμ λέγεται Η εξομολόγηση της Φουμίκο (Fumiko no Kokuhaku or Fumiko’s Confession) και πρόκειται για μια ανεξάρτητη παραγωγή μιας 21χρονης φοιτήτριας και εμπνευσμένης σχεδιάστριας κινούμενων σχεδίων, της Hiroyasu Ishida. Για την ιστορία, η Φουμίκο ζητάει από ένα αγόρι να βγούνε ραντεβού, αλλά αυτός αρνείται, γιατί θέλει να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο. Στο τέλος, αυτή προσφέρεται να του φτιάχνει σούπα κάθε μέρα, το οποίο ισοδυναμεί στην Ιαπωνία με πρόταση γάμου, αλλά το αποτέλεσμα είναι...
Το δεύτερο φιλμ πρόκειται για τη μικρού μήκους ταινία «Πιλάλα» (2004, 18 λεπτά) με σκηνοθεσία του Θοδωρή Παπαδουλάκη και σενάριο του Γιώργου Παπαδόπουλου. Η μουσική: Γιάννης Ψαρουδάκης (μουσικό σχήμα Οκτάβα). Μια κωμική ματιά στα δρώμενα ενός ήσυχου χωριού της Κρήτης όταν ο 12χρόνος Αντύπας τρέχει ασταμάτητα για να προλάβει να δει τη μετάδοση της ιστορικής αναμέτρηση στίβου του Κώστα Κεντέρη. Η αγγαρεία, να μεταφέρει το παστίτσιο από το σπίτι της Γιαγιάς στο σπίτι τον γονιών του , μετατρέπεται σε μια απροσδόκητη αναμέτρηση με τους γραφικούς χωριανούς που τυχαίνουν στη διαδρομή του. Κανένα εμπόδιο δεν πτοεί το πνεύμα του και στο τέλος μετά από ένα μεγάλο κυνηγητό βιώνει έμπρακτα και πανηγυρικά τη νίκη του ινδάλματος του.
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους στο 45ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Κρατικά Βραβεία Ποιότητας, 2004. Βραβείο Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας, Βραβείο Κριτικών Κινηματογράφου,
Ειδικό Βραβείο Ποιότητας Τεχνικών Κινηματογράφου-Τηλεόρασης στο 27ο Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας 2004. Βραβείο Καλύτερης Ταινίας από την κριτική επιτροπή του καναλιού Canal+ στο 26ο Μεσογειακό Φεστιβάλ Κινηματογράφου, Montpellier, Γαλλία, 2004.
Στο τρίτο ο Πολύδωρος που είναι στα πόδια γρήγορος. Το φιλμάκι είναι από την ταινία Ο Παπατρέχας. Για τον Θανάση Βέγγο, που μας άφησε πολύτιμη κλκηρονομιά με τις ταινίες και τους ρόλους του, δεν μπορώ να πω τίποτε άλλο από το ότι ήταν αυτός που εξέφρασε την τρεχάλα με όλες τις πιθανές και απίθανες ερμηνείες της.
Στο τέταρτο ακούμε μια διασκευή του Monsier cannibale του Maurice Teze. Ελληνική απόδοση των στίχων από τον Νικόλα Άσιμο. Από το Album: Μια παράσταση (ζωντανή ηχογράφηση στο Rodeo club 26/02/1986).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου